[ 574 ]
« La reformisti de Boulogne-sur-Mer propozas la regulo sequanta por la demonstrativi :
La demonstrativi esas formacita per la litero C (proxime) e per la litero T (fore). Por formar l’adjektivi, on adjuntas la litero A : ca, ta.
Por formar la pronomi, on adjuntas la personal pronomo : cil, cel, col ; til, tel, tol ; pluralo : cili, celi, coli ; tili, teli, toli.
Ex : ca homo amas cili Esp : tiu chi homo amas tiujn chi ; celi amas tili Esp : tiuj chi virinoj (?) amas tiujn virojn (?)
On ne prizas la formi ilca, elca, plu longa kam cil, cel e precipue min facile pronuncebla (Its). Plue, same kam on pozas la [ 575 ]demonstrativo avan la substantivo, semblas naturala pozar ol anke avan la pronomo, e dicar c‑ili, c‑eli,… , quale ca viri, ca virini ».
Respondo. — Simila propozo esis exameinta e diskutita, inter multa altri, da la konstanta Komisitaro, ed olca ne kredis ke on povas adoptar olu. Un de la motivi di sa decido esas, ke la formi cili, celi,… tili, teli,… tro similesas nomi (substantivi), e fakte nia linguo havas e bezonas la radiko cel, la radiko tol, e. c. quin on devus chanjar por adoptar ta sistemo de demonstrativi. Sen ta grava detrimento, ta sistemo esus tre bona e forsan preferinda a la nia.