Яңы йыл менән, ҡәҙерле дуҫтар
Йәшәгән, ти, Әтәс батша менән Тауыҡ батшабикә. Улар алтын һарайҙа йәшәгәндәр. Бик татыу, ти, үҙҙәре.
Берҙән-бер көндө әрепләшеп киткән, ти, былар. Оҙаҡламай — Яңы йыл. Маймыл сиратты Әтәс менән Тауыҡҡа бирергә тейеш. Маймыл 2004 йылға хужа ине, бер йыл еткән бит инде уға.
— 2005 минең йылым булырға тейеш, — тигән Әтәс батша.
— Ни эшләп? Беҙҙең икебеҙҙеке лә ул?
— Юҡ-юҡ-юҡ! Ни өсөн тигәндә, кешеләрҙе таңда мин йоҡонан уятаммы? Уятам! Алтын һарайымдың алтын манараһына көн һайын менеп, ҡысҡырырға ла иренмәйем.
— Уятыу ғына нимә ул? Кешеләрҙең: «Эш тауыҡ сүпләһә лә, бөтмәй», — тигәнен ишеткәнең бар ҙа инде. Үҙең беләһең: мин батшалыҡтағы бөтөн тауыҡтарға бойороҡ биреп ҡуйғанмын. Улар олоһона ла, кесеһенә лә ихата таҙартырға ярҙамлаша. Матур ғына, йомроҡай ғына себештәр сығара. Бәпестәр улар менән уйнарға ярата. Себештәрҙе малайҙар, ҡыҙҙар тәрбиәләп үҫтерә, Батшам! Шуға күрә тауыҡтар үрсегәндән-үрсей.
Батша батша инде. Тауыҡ батшабикәгә баш бирергә теләмәгән.
— Ҡо-ҡо-ҡо-ҡо! — тип Әтәс үҙ телендә ҡысҡырып ебәргән.
|
|
Яңы йыл менән, ҡәҙерле дуҫтар(әкиәт). Факиһа Туғыҙбаева
