လကုဏ္ဍကဘဒ္ဒိယတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာ -၂
၁၉-ဓမ္မဋ္ဌဝဂ်
၄-လကုဏ္ဍကဘဒ္ဒိယတ္ထေရဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
ပရိပက္ကော ဝယော တဿ, ]မောဃဇိဏ္ဏော’တိ ဝုစ္စတိ။
ယေန၊ အကြင်ကြောင့်။ (ယဿ၊ အကြင်ရဟန်း၏။) သိရော၊ ဥုးခေါင်းသည်။ (ဥုးခေါင်း၌ တည်သောဆံပင်သည်။) ပလိတံ၊ ဖြူသည်။ အဿ၊ ဖြစ်ရာ၏။ တေန၊ ထိုကြောင့်။ သော၊ ထိုရဟန်းသည်။ ထေရော၊ ထေရ်သည်။ (ဆရာတော်သည်)။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ တဿ၊ ထိုရဟန်း၏။ ပရိပက္ကော၊ ရင့်သော။ (အိုသော)။ ဝယော၊ အရွယ်ကို။ မောဃဇိဏ္ဏောတိ၊ အတွင်းရှုတုံ, ထေရ်ဂုဏ်မမှီး, အချည်းနှီးအိုသော အရွယ်ဟူ၍။ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (ပါ-၂၆၀)
သ ဝေ ဝန္တမလော ဓီရော, ]ထေရော’ ဣတိ ပဝုစ္စတိ။
ယမှိ၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်၌။ သစ္စဉ္စ၊ သစ္စာ၄-ပါးတရားသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မော စ၊ လောကုတ္တရာတရားကိုးပါးသည်လည်းကောင်း။ အဟိံသာ၊ အပ္ပမညာ, ဘာဝနာ သွင်း, မညှဉ်းဆဲခြင်းသည်လည်းကောင်း။ သံယမော၊ လွန်ကျူးမှုကို ရှောင်ကြဉ်တတ်, ရှောင်ကြဉ်စေတတ်သော သီလသည်လည်းကောင်း။ ဒမော၊ ဣန္ဒြေတို့ကို ဆုံးမတတ် သော ဣန္ဒြိယသံဝရသည်လည်းကောင်း။၁ (အတ္ထိ၊ ၏။) ဝန္တမလော၊ မဂ်ဉာဏ်ဖြင့် ထွေး အန်အပ်ပြီးသော ကိလေသာအညစ်အကြေးရှိသော။ ဓီရော၊ ပညာရှိသော။ သ (သော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ထေရော ဣတိ၊ ထေရ်ဟူ၍။ (ဆရာတော်ဟူ၍)။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆို အပ်၏။ (ပါ-၂၆၁)
၁။သံယမော ဒမော။ ။ သံယမေတိ ဝီတိက္ကမဝိပ္ဖန္ဒနံ, ပုဂ္ဂလံ ဝါ သံယမေတိ ဝီတိက္ကမ- ဝသေန တဿ ဝိပ္ဖန္ဒိတုံ န ဒေတီတိ သံယမော(အဘိ၊ဋ္ဌ၊၂၊၃၁၈)။ မနစ္ဆဋ္ဌာနိ ဣနြ္ဒိယာနိ ဒမေတီတိ ဒမော(အံ၊ဋီ၊၃၊၁၈၇)။
လကုဏ္ဍကဘဒ္ဒိယတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။