ქ. ნებითა ღმრთისა, ჩუენ, მეფეთა მეფემან კონსტანტინე და თანამეცხედრემან ჩუენმან, დედოფალთა დედოფალმა თამარ, და ძეთა ჩუენთა, პირმშომან დავით, გიორგი და ბაგრატ, ესე ახლად მტკიცე და უცუალებელი ნიშანი მოგახსენეთ თქუენ, მთისა მთავარმოწამეს წმიდასა გიორგის, მას ჟამსა, ოდეს მოკითხული ვქენით და ძუელითგან ულაყის გამოღება არ გჭირვებოდა. აწ, ახლად ჩუენცა ულაყი ამოუკუეთეთ ასრე და ამა პირსა ზედა, რომე გიორგობას დღეს ორით ხუცითა, ორით ცხურითა, თქუენით პურ-ღუნითა აღაპს გარდაიხდიდეთ, ნებითა ღმრთისათა ჩუენად სადღეგრძელოდ, გასამარჯუებელად და საუკუნედ შემწედ.
აწ, ვინცა ესე ჩუენი ნიშანი მოშალოს, ჩუენისამცა ცოდვის სანაცვლოდ განიკითხვის მას დიდსა დღესა განკითხვისასა და დამამტკიცებელნი აკურთხნეს ღმერთმან.
გქონდეს ნიშანი ესე და არაოდეს მოგეშალოს. რაგინდარა დაჭირება იყოს, თქუენ ულაყი არავინა გთხოვოს.
დაიწერა ნიშანი ესე ქკნს როთ თვესა აგვისტოსასა კ ხელითა კარისა ჩუენისა მწიგნობარ მუშრიბის და მესტუ[მრისა] თავაქალაშვილისა სადათიერისათა.
(კონსტანტინე მეფის და თამარ დედოფლის ხელრთვა)