Author:Lo Dalfin

Robèrt IV Dalfin d'Alvèrnha
(1155–23/03/1234)

sister projects: Wikipedia article.

Trobador auvernhat e comte d'Auvèrnha.

Vida

Lo Dalfins d’Alvèrnhe si fo coms d’Alvèrnhe, uns dels plus savis cavalièrs, e dels plus cortés del mont, e dels larcs, e'l mèlher d'armas, e que plus saup d'amor e de domnei e de guèrra e de tots faits avinents, e'l plus coneissents e'l plus entendents, e que mèlhs trobèt sirventés e coblas e tençons, e'l plus gent parlants òm que anc fos a sen et a solaç. E per la largueza soa perdèt la meitat e plus de son comtat ; e per avareza e per sen o saup tot recobrar, e gazanhar plus que non perdèt.
Autor non conegut

Òbras

Sirventés

Reis, pòis de mi chantatz (per Richart Cuer de Leon) - v. 1195 - (ab razon)
Joglarets, petits Artús (per lo joglaret Artús)
Pòis çai ètz venguts, Cardalhac (per lo joglar Cardalhac) - v. 1190-1200
Vergonh' aurà brèuments nòstre vesques chantaire (per lo vesques Arnaut Amauri) - 1212

Tençons

Maurets, Bertrants a laissada (ab Bertrant de la Tor) (razon e colbas)
Per Crist, si'l sirvents fos mèus (ab Lo Vesque de Clarmont) (razon e colbas)
Al Dalfin mant qu'estei en son ostal (ab Pèire Pelissièr) (razon e coblas)

Jòc partits

Dalfi, sabriatz me vos (ab Peiròl)
Perdigon, ses vassalatge (ab Perdigon)
Bauzant, car m'avètz ensenhat (ab lo joglar Bauzant)