Biblia/Nove Testamento/Hebreos/Hebreos 2

^[1]

Epistola al Hebreos

Capitulo 2

Admonition contra le deriva del fide

¹Il es necessari, propter isto, applicar nos con major diligentia al inseniamento que nos recipeva^[2] pro comprender lo ben e non currer le risco que nostre fide vade al deriva. ²Le Lege^[3], promulgate per le medio de angelos, tanto obligava^[4] que omne su violation e acto de disobedientia esseva durmente punite. ³Per consequente, como poterea nos pensar de escappar del punition si nos neglige un salvation tan grande? Illo esseva de facto annunciate primo per le Senior ipse, e pois confirmate per illes qui le audiva parlar. ⁴Deo, pois, confirmava lor testimonio con signos, prodigios, varie miraculos e donos del Spirito Sancte distribuite secundo su voluntate.

Exposition del Psalmo 8

⁵Le terra habitate del futuro^[5], del qual nos parla^[6], non esseva subjectate de Deo al autoritate de angelos. ⁶No, ma como il es testificate in alcun loco del Scripturas: “Quid es le homine que ille sia digne de tu memoria^[7], o le filio del homine de tu custodia? ⁷Tamen, tu le faceva de poco inferior al angelos, tu le coronava de gloria e de honor. ⁸Tu subjectava toto a su autoritate^[8]”. Quando ille dice que “Tu subjectava toto a su autoritate”, illo significa que Deo lassava nihil foras de su controlo. De facto, al presente, nos ancora non vide completemente que toto le sia subjectate, ⁹ma nos contempla Jesus, qui esseva facite temporarimente inferior al angelos, e qui ora esseva coronate de gloria e honor per le medio de su suffrentia^[9] e morte. Assi Deo faceva a nos le gratia que ille moriva^[10] pro omne sortas de personas.^[11]. ¹⁰Deo, propter le qual e per le qual tote le cosas existe, decideva portar multe filios in le gloria, e il esseva certo appropriate^[12] render Jesus, per le medio de su suffrentias, le perfecte pionero^[13], apte a portar les a in lor salvation. ¹¹Assi, ille qui sanctifica, Jesus, e illes qui es sanctificate, ha le mesme Patre^[14]: illo es le ration pro le qual ille non se vergonia de appellar les su fratres. ¹²De facto ille diceva a Deo: “Io annunciara tu nomine a mi fratres. Io te laudara in le medio del ecclesia^[15]”. ¹³Ille alsi diceva: “Io confide in ille”, illo es, “Io e le filios que Deo me dava^[16]”. ¹⁴Quia le filios de Deo es esseres human^[17] - facite de carne e sanguine - alsi le Filio deveniva carne e sanguine. De facto, ille poteva morir solmente como un esser human, e solmente per le medio del morte ille poteva destruer le diabolo, que habeva le dominio del morte. ¹⁵Solmente in iste maniera ille poteva liberar illes que habeva essite per tote lor vita subjectate al timor del morte. ¹⁶Nos sape alsi que le Filio non veniva in adjuta a angelos; ille veniva in adjuta al descendentes de Abraham. ¹⁷Ergo, ille debeva esser simile a nos, su fratres, a que ille poteva devenir nostre misericordiose e fidel Grande Sacerdote coram Deo. Alora ille poteva offerer un sacrificio que haberea expiate^[18] le peccatos del populo. ¹⁸Pois que ille mesme experiva le proba del suffrentia^[19] nunc pote adjutar illes que es probate.

Notas

1. O “subjacite in servage”.
2. Litt. “a lo que nos audiva”.
3. O “parola” (λόγος). Le parola, o message, transmittite per le medio de angelos, se refere al Lege del Vetule Testamento, que, secundo le tradition hebraic, esseva proclamate per le medio de angelos (cfr. Deuteronomio 33:2; Psalmos 68:17-18; Actos 7:38, 53; Galatas 3:19).
4. O “tanto esseva firme”.
5. O “le mundo que es preste a venir” (οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν), le mundo renovate, redimite.
6. Cfr. Hebreos 1:6.
7. O “que tu le memora”.
8. O “poneva toto sub su pedes”. Un citation de Psalmo 8:4-6.
9. O “passion”.
10. O litt. “gustava le morte”, illo es, faceva experientia del morte.
11. O “Omnes”. Iste "omnes" pote esser considerate o collectivemente (e assi rendite “pro le integro”, illo es le integre corpore, le ecclesia, pro le qual Jesus offereva se ipse; o distributivemente e assi rendite con “pro cata uno”, pro cata uno del “fratres” que Christo sanctifica, del quales ille non se vergonia, e al quales ille declara le nomine de Deo (cfr. 2:11,12); pro cata uno del membros del ecclesia, in cuje medio ille canta le laudes (2:12), pro cata uno del “filios” al quales Deo le dava, e pro le quales ille participava del sanguine e carne (2:13,14), e pro cata uno del “semine” de Abraham, in senso spiritual, cuje natura ille assumeva (2:16).
12. O “il conveniva”.
13. ἀρχηγός, le leader, le prince, le autor, ille que prende le initiativa e duce in omne cosas e que, per consequente, deveniva un predecessor, le aperi-pista.
14. Litt. “Illes qui sanctifica illes qui es sanctificate es omnes ex uno”, illes ha le mesme origine.
15. O “de tu populo congregate”, un citation del Psalmo 22:22.
16. Un citation de Isaia 8:17-18.
17. O “participante a carne e sanguine”.
18. O “propitiate”.
19. O “experiva probas e suffrentias”.