Biblia/Vetule Testamento/Psalmos/Psalmos 102
Psalmos
edit102. Oh Senior, ascolta mi oration
edit- Le psalmista lamenta su condition de oppression, ma anhela le die in le qual le Senior restablira Jerusalem e vindicara su populo suffrente.
1Precaria de un homine afflicte, qui effunde su lamentation ante le Senior. Oh Senior, ascolta mi oration e que mi clamor monta usque a te. 2Non refusa ascoltar me in le die de mi tribulation. Inclina te pro audir mi parolas quando io te invoca e veni rapidemente in mi adjuta. 3Quia mi dies dispare sicut fumo e mi ossos adure sicut carbones in un camino. 4Mi corde es torrefacite e siccate sicut feno e io non vole mesmo plus mangiar. 5A causa de mi constante gemitos mi ossos adhere a mi carne. 6Io deveniva simile a un uluco in le deserto, sicut parve uluco qui vive inter ruinas. 7Io jace sin poter dormir, solitari como un passere sur un tecto. 8Tote le die mi inimicos se burla de me; illes qui me irride emplea mi nomine in lor maledictiones. 9Quia io mangia cinere como si illo es pan e misce mi bibita con mi lacrimas 10a causa de tu ira e furia ragiante. Vero tu me ha sasite e jectate via. 11Mi dies dispare sicut umbras e desicca sicut feno.
12Tu, tamen, oh Senior, permane in eterno e tu renomine dura ab generation a generation. 13Tu surgera e habera compassion de Sion; nunc es le tempore de manifestar tu misericordia a illa; nunc es le tempore in le qual tu promitteva adjutar la. 14Quia tu populo se complace de omne lapides de su muros e se allegra mesmo del pulvere que es in su stratas. 15Le gentes respectara tu nomine, oh Senior, e omne le reges del terra essera admirate per tu gloria 16quando le Senior reedificara Sion e revelara su splendor; 17quando ille ascoltara le orationes del inope e non rejectara lor preces.
18Que su interventiones sia scribite sur registros pro le generationes futur. Tunc gente que nunc non ancora es nascite laudara le Senior. 19Quia ille prospicera de su sanctuario excelse; del celo le Senior spectara le Terra, 20pro audir le gemitos del prisioneros e liberar les qui esseva condemnate a morte. 21Assi le renomine del Senior essera celebrate in Sion, su laudes in Jerusalem, 22quando le gentes essera congregate in un sol populo e le regnos pagara lor tributos[1] al Senior.
23Ille humiliava mi fortia in le medio de mi vita e ille abbreviava mi dies. 24Ma io le clamava e le diceva: “Oh Deo mie, qui vive pro semper, io te preca, non prender mi vita in le medio de mi vita! 25Multe tempore retro tu disponeva le fundamentos del Terra e faceva le celos per tu manos. 26Illos perira, ma tu permanera; illos inveterara sicut un vestimento. Tu los mutara sicut un roba e illos disparera. 27Tu tamen, remanera semper le mesme e tu dies non venira al fin. 28Le filios de tu servos se establira hic, e lor descendentes vivera securmente in tu presentia.
Notas
edit- ↑ O “servira le Senior”.