O kobiecie i o miłości/Weber J. Karol
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | O kobiecie i o miłości |
| Podtytuł | wybór myśli najznakomitszych pisarzy i myślicieli |
| Redaktor | Kazimierz Bukowski |
| Wydawca | Instytut literacki „Lektor“ |
| Data wydania | 1922 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Ewa strąciła mężczyzn w przepaść zatracenia, Marya wyzwoliła kobiety.
Myśl, że kobiety są punktami środkowemi, około których wszystko się obraca utwierdziła się silnie w lekkich umysłach.
Kobiety przenoszą często nad ludzi ducha tych, którzy nie mają wcale owego ducha w mózgu.
Tylko słabość i miękkość charakteru jest siłą kobiety i powodem mieszania się do rzeczy, które leżą daleko poza horyzontem kobiecym, i zamętu, z czego zamęt polityczny jest najniebezpieczniejszy.
Historja pełna jest chytrości kobiecych, które według przysłowia przechodzą wszelkie chytrości; pewna elegancka kobieta, przychwycona przez swego jednookiego męża na gorącym uczynku, przyskoczyła do niego i przymknęła mu zdrowe [ pl ]oko: „Czy to prawda, mój skarbie, że jak mi się zdawało, widzisz drugiem okiem?“, — a w ten sposób wymknął się kochanek.
Wszystkie kobiety przewyższają swoich mężów zręcznością i obrotnością — a molów książkowych i szperaczy podwójnie.
Kobieta jest przeciwieństwem mężczyzny: tu siła, tam delikatność; nawet w przyjaźni jedna strona jest czynna, druga poddaje się, a jeśli zgadzają się, powstaje harmonia i używanie życia i to, co się nazywa „szczęściem domowem“.
Kobieta i mężczyzna przystają do siebie, jak wystające i wklęsłe części okrętu, aby tem bezpieczniej płynąć przez bezmierne morze życia i dlatego francuzi niedawno nazywają kobiety décrotteuses.
Kobiety czyszczą męskie złoto tak dalece, że się bardziej świeci, ale też traci wiele na wadze i wewnętrznej treści.
Lubię płeć żeńską dla jej umiłowania czystej bielizny. Im swobodniejszym jest człowiek, tem piękniejsza i czystsza jest jego bielizna.
Czy kobieta w stanie średnim i w warstwach najniższych posiada pełne, należne jej prawa wolności i równości? Nie, jeszcze dzisiaj nie, w wyższych jest zbyt wolna, w niższych zbyt poniżona.
Z kobietami ma się tak, jak z muzyką: i jedno i drugie można lubić, ale też nie można nigdy obu rzeczy dobrze pojmować.
Uczone kobiety są takim samym krzyżem pańskim, jak histeryczki.
Wiele kobiet gani Miltona, że swojej córki nie kazał uczyć żadnej obcej mowy: „O, jedna mowa wystarcza zupełnie kobiecym językom“.
Nie znam innej kobiecej genialności w pełnem tego słowa znaczeniu, jak właśnie chytrość.
Posiadamy wiele, nawet doskonałych książek o kobietach, ale wszystkie prawie wyszły z pod pióra mężczyzny; jak to się dzieje, że nie mamy żadnej dobrej kobiecej książki o mężczyznach, [ pl ]chociaż znają nas one lepiej, ni my je? Czy to nie jest może kobieca chytrość?
Musimy odróżnić kobiety wykształcone od uczonych; tu znajduje się droga, która zwie się prawdziwą.
Można być wielbicielem kobiety, która napisała książkę; ale lepiej być mężem takich kobiet, które dostarczają zupy, koszul, pończoch albo ludzi.
Uczone kobiety są to chłopcy z nożami w ręku; są one próżniejsze niż mężczyźni, piszący książki, ponieważ wierzą, że będą błyszczeć jako jedyne gwiazdy wśród tłumu nieuczonych sióstr i że przekonają mężczyzn o kobiecej mądrości.
Kokieterya miłości i próżności zanika z latami, kokieterja zaś książek, rozumu i pisania rośnie.
Jest tylko jeden hołd, który człowiek niegłupi złoży z całego serca kobiecie, hołd, który należy jej piękności, kobiecości i skromności. Wszystko inne jest płaską, wstrętną galanterją, a małżeństwo z muzą albo z żywym dziennikiem jest tak śmieszne, jak małżeństwo doży z adrjatyckiem morzem; nawet jeszcze śmieszniejsze, gdyż [ pl ]narzeczona była głucha i bez życia i nie potrzeba z nią było iść do łóżka.
W stuleciu wolności i równości musi przynajmniej panować między dwiema płciami równość, a kobieta nie powinna być wyniesiona ani tak wysoko, jak w ubiegłych czasach, ani zepchnięta tak nisko, jak to się dzieje dzisiaj.
 
|
This work is in the public domain in the United States because it was first published outside the United States prior to January 1, 1929. Other jurisdictions have other rules. Also note that this work may not be in the public domain in the 9th Circuit if it was published after July 1, 1909, unless the author is known to have died in 1953 or earlier (more than 70 years ago).[1]
This work might not be in the public domain outside the United States and should not be transferred to a Wikisource language subdomain that excludes pre-1929 works copyrighted at home. Ten utwór został pierwszy raz opublikowany przed dniem 1 stycznia 1929 r., i z tego względu w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej znajduje się w domenie publicznej. Utwór ten nadal może być objęty autorskimi prawami majątkowymi w innych państwach, i dlatego nie zaleca się przenoszenia go do innych projektów językowych.
|