z Bogumina do Raciborza, o 176 kil. od Wrocławia. F. S.
Annaberg, ob. Anna Święta i Bielsko.
Annadorf, ob. Annoniewo.
Annadwór, niem. Annahof, folw., pow. międzychodzki, ob. Góray.
Annafeld, 1). A., wś i folw., pow. chojnicki, nowo powstała na Zamartem; rozl. 231 ha., ludn. 115 katol., 5 ewang. 2). A., ob. Annopole.
Annahof, 1). A., folw., pow. poznański, ob. Owińska. 2). A., folw., pow. międzyrzecki, ob. Hiller-Gärtingen. 3). A., ob. Annadwór.
Annalust, ob. Dąbrowo.
Annamuehle, osada, pow. międzyrzecki, ob. Trzciel (Tirschtiegel).
Annapol, przysiołek, ob. Styków.
Annapole, 1). A., pow. pleszewski, 11 dm.; 89 mk.; wszyscy kat.; 29 analf. 2). A., folw., pow. krobski, ob. Zakrzewo.
Anna (Święta), Annaberg, wś, pow. wielkostrzelecki, do dóbr Żurowa, parafii katol. Jasionna należąca. Na szczycie sąsiedniej góry Ś. Anny (zwanej właściwie Chełm lub Chełmowa góra) stoją jeszcze mury klasztoru i kościoła reformatów, którzy do sekularyzacyi w r. 1810 należeli do dyec. krakowskiej. Kościół zbudowany 1516 z drzewa przez hr. Gaszyna, 1673 powiąkszony, 1709 dopełniony drogą krzyżową w pobliskim lesie, 1733 z muru wzniesiony, posiada obraz cudami słynący, cel licznych pielgrzymek. Z 35 kaplic kalwaryjskich trzy mszalne. Należy do parafii leśnickiej dekanatu ujazdowskiego. F. S.
Anna (Święta), ob. Święta Anna.
Annathal, ob. Bukowina.
Annenburg, po łotew. Amburga, wś w Kurlandyi, parafii mitawskiej, między Mitawą a Bowskiem, nad rz. Aa. Ślady zamku już w XVIII w. zatarte, St. p.
Annenfelde, wś, pow. złotowski, folw. 1864 założony, 590 ha. rozl., ludność ewangelicka.
Annenhof, ob. Góry.
Annenhof, po łotew. Onnyszmujża, wś, pow. rzeżycki, parafia berzygalska, własność Typoltów.
Annenwalde, ob. Zawada
Annobór, wś i fol. pryw., pow. lubartowski, gm. Łuck, należy do dóbr Łuck, które przed 20 laty oddzielone zostały i sprzedane z obszaru dóbr Lubartowskich. Odl. od Lubartowa 4 w.
Annoniewo, niem. Annadorf, gm. i wieś, pow. szubiński; 8 miejscowości. 1) A., 2) Dębionek (Eichhorst), 3) Borek (Heidchen), 4) Szumówka (Nettelort), 4) Nad jeziorem (Oben-am-See), 6) Sarniagóra, (Rehberg), 7) Nad strugą (Unten am Fliess), 8) Pszczołczyńskie Budy (P. Theerbuden), 41 dm.; 285 mk; 218 ew., 67 kat.; 49 analf. M. St.
Annopol, nazwa kilkunastu wsi i osad, założonych przeważnie w XVIII stuleciu, kiedy rozszerzyła się moda tworzenia nazw od imion kobiecych z końcówką pol; nazwy te utrzymały się tam głównie gdzie nie było przedtem dawniejszych, najczęściej jednak jako nie zgodne z duchem języka i niezrozumiałe dla ludu, znikły, lub egzystują tylko na piśmie i w mowie klas wyższych. Dwie miejscowości t. n. pomięszane zostały mylnie przez Enckl. Org. (tak większą jak i mniejszą), która je złączyła w jedno i przypisała koleje A. wołyńskiego osadzie nadwiślańskiej.
Annopol, 1) A., osada, dawniej mko, w gm. t. n., pow. janowski, należy do sądu gminnego okr. I w Gościeradowie, odległe od m. pow. 45 w., od Lublina 73 w., od Warszawy 225 w., leży niedaleko Wisły i połączone jest z Józefowem drogą bitą drugiego rzędu. A. założony został na gruntach wsi Rachów (ob.) i pod tą nazwą najwięcej znany, ponieważ cały ruch handlowy i przemysłowy skoncentrował się w położonym nad Wisłą Rachowie. A. należy do parafiii w Świeciechowie i posiada tylko kaplicę murowaną z XVII wieku. Ludność osady wynosi około 1,000 dusz. 2) A.. gm., pow. janowski, gub. lubelska, posiada 3 szk. pocz. w Rachowie, Świeciechowie i Grabówce. Z fabr. zakładów istnieją tu huta szklanna, gorzelnia parowa, browar, smolarnia. Ludność obecna gm. A. wynosi 4,595, rozległość 18,225 morgów. Ziemia na powiślu bardzo dobra. Obficie rodzi się rzepak i jęczmień; na wzgórzach ziemia pomięszana z krzemionką. Wzorowego gospodarstwa gmina ta nie ma. Lasów jest 5,600 morgów, w opłakanym stanie. 3.) A., dobra, pow. janowski; w skład ich wchodzi: A. osada, Rachów wś i folwark, Jakóbowice wś, Chamówki wś, tudzież Łąg wś nad Wisłą w pow. sandomierskim. 4) A. folw. dóbr Zakrzyn, pow. turecki, gm. Strzałków. Br. Ch.
Annopol, 1) A. mko, pow. ostrogski, od Ostroga na wschód o 30 w. położony (przez A. przechodzi dawna dr. pocztowa do Żytomierza), od Korca 28 w., od Sławuty 16 w., od rzeki spławnej Horynia 26 w., od szosy brzesko-kijowskiej 15 w. Miasteczko rozrzucone na płaszczyznie nad niewielkim stawem, uformowanym z dwóch rzeczek: Soroki i Czołomina, wypływających z lasu Kurasza, Ma 13 jarmarków w ciągu roku. Mko zabudowane w czworobok, rynek dosyć obszerny, na którym stoi ze 30 murowanych sklepów, zabudowanych w klamrę, pod jednym dachem, i kilkadziesiąt drewnianych straganów. Pierwotnie ta osada nazwana była Glinniki, dziś zaś wieś tego nazwiska na połud., za stawem, oddzielona od m. A. groblą i jest przedmieściem m. A., z folwar. dziedzica i cerkwią murowaną. Gdzie dziś jest miasteczko, był drewniany kościołek z klasztorem, także drewnianym, niegdyś ks. karmelitów. Podlug działu książąt Ostrogskich Janusza i Aleksandra r. 1602 dopełnionego, wieś Glinniki przeszła na własność ks. Aleks. Ostrog-
