cya kolei lwowsko-czerniow.) o 5. kil.; o 13 kil. na płd. od Bóbrki. Przestrzeń pos. więk. roli ornej 476, łąk i ogr. 139, past. 159, lasu 1167; pos. mniej. roli ornej 831, łąk i ogr. 128, past. 53 morg. austr. Ludność 733 (w tem rzym. kat. 53, gr. kat. 696; reszta. izrael.). Gr. kat. par. jest w miejscu, należąca do dekanatu bobreckiego archidyecezyi lwow.; obejmuje filie: Jatwięgi z 494 i Berteszów z 505 gr. kat. Jest tu szkoła filialna o 1 nauczycielu. Właściciel większej posiadł. Jan Szeptycki. B. R.
Dziewiliszki, wś, pow. sejneński, gm. Krasnowo, par. Łozdzieje. Liczy 16 dm., 184 mk., odl. od Sejn 15 w. Por. Dumbel.
Dziewin, wś, pow. słupecki, gm. Grodziec, par. Królików.
Dziewin, wś, pow. bocheński, na północno wschod. krańcu niepołomickiej puszczy, w dolinie między Rabą a jej dopływem Drwinką, przy gościńcu wiodącym z Bochni na płn., krawędzią puszczy niepołomickiej ku Wiśle i granicy król. polskiego, o 13 kil. na płn. od Bochni. Stac. poczt. w miejscu, par. rzym. kat. w Mikłuszowicach. Dm. 167, mk. 1085. Własność większa obejmuje roli ornej 42, łąk i ogrodów 463, pastwisk 12, lasu 2593 morgów; własność mniej. roli ornej 756, łąk i ogr. 243, pastw. 255 m. Własność rządowa. Lu. Dz.
Dziewin, Dźewin, niem. Gross Döben, wieś na prus. Łużycach w parafii Slepo.
Dziewink, niem. Klein Doeben, tamże, w parafii Jabłońc. A. J. P.
Dziewinów, por. Czersk.
Dziewka, góra nad Sołą, niedaleko Babiej (Długosz.)
Dziewki, wś i folw., pow. będziński, gm. Pińczyce, par. Siewierz, o ¾ mili od Siewierza. W 1827 r. było tu 35 dm., 285 mieszk.; obecnie liczy 66 dm., 416 mk.; ziemi włośc. 436 m., dworskiej 820 m. Rozl. folw. wynosi m. 728 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 220, łąk m. 26, pastwisk m. 93, lasu m. 300, zarośli m. 64, nieużytki i place m. 5, wieczyste dzierżawy m. 20. Bud. mur. 6, drew. 5. Obecnie z gruntów folwarcznych m. 66 oddano częściowym posiadaczom w wieczystą dzierżawę. Pokłady kamienia wapiennego, węgla kamiennego, rudy ołowianej, rudy żelaznej i torfu (występuje tu formacya dewońska). Wieś Dz. ma gruntu m. 346; wś Nowawieś gruntu m. 121. Br. Ch.
Dziewków, wś i folw., pow. sandomierski, gm. Klimontów, par. Goźlice. Liczy 10 dm., 60 mk., 1327 m. ziemi włośc. i 87 m. dworsk. Odl. 20 w. od Sandomierza.
Dziewkowice, niem. Dziewkowitz, wś i fol., pow. wielkostrzelecki, par. Jemielnica, o pół mili od W. Strzelc. Folw. należy do dóbr W. Strzelce wraz z attyn. Golaszyce. Folw. D. ma 552 m. gruntu niezbyt żyznego ale wybornie uprawionego. Wś D. ma 115 osad, 820 m. gruntu i młyn zwany Gajda. F. S.
Dziewoszyce, wś i folw. na wschod. połud. krańcu pow. borysowskiego, w gm. ejsmonckiej (ob. Ejsmony czyli Jeśmany), w 1 okr. polic. chołopienickim, w 2 okręgu wojskowym wielatyckim, w 2 okręgu sądowym borysowskim; od roku 1869 jest własnością urzędnika Ławrowa; ma obszaru przeszło 154 m.; miejscowość niska, poleska, gleba lekka, łąk obfitość. Al. Jel.
Dziewule, wś i folw., pow. siedlecki, gm. i par. Zbuczyn. W 1827 r. było tu 48 dm. i 260 mk.; obecnie liczy 43 dm., 298 mk. i 1384 m. obszaru. Od r. 1880 jest tu przystanek dr. żel. warsz.-terespolskiej. Rozl. folw. wynosi m. 607 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 385, łąk m. 80, pastwisk m. 11, lasu m. 66, nieużytki i place m. 65; bud. drewn. 10, pokłady torfu. Wieś Dz. osad 12, gruntu mor. 300. A. Pal., Br. Ch.
Dziewulino, ob. Deulino.
Dziewuliny, wś i folw., pow. piotrkowski, gm. Woźniki, par. Krzepczów. W 1827 r. było tu 17 dm., 161 mk. Rozl. folw. wynosi m. 533 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 263, łąk m. 76, pastwisk m. 93, lasu m. 87, nieużytki i place m. 15; bud. drew. 18. Wieś Dziewuliny osad 31, gruntu m. 433. A. Pal.
Dziezno, niem. Dziesno, dobra i wś, pow. brodnicki, ob. Dzierzno.
Dzieża, rzeczka, wypływa ze źródeł we wsi Piekuty, pow. mazowiecki, płynie ku południowi przez grunta wsi Krasowo Wielkie, Krasowo Częstki, Skłody Borowe, Żochy Stare i Nowe, Rzepki S. i N., Wyliny, Wyliński Bór, wpada zaś do Nurca. Na gruntach Skłodów Borowych łączy się ze strumieniem Tłoczewką, płynącym od płn.-zachodu; na wylińskich gruntach ze strumieniem od zachodu płynącym a pod Staremi Rzepkami ze strumykiem płynącym od wschodu i stanowiącym granicę między Cesarstwem a Królestwem. Dalej przez Bór aż do Nurca rzeka Dz. stanowi granicę. P. Ł.
Dzieża, niem. Diehsa, mko, pow. rozbórski w okr. reg. lignickim, o 14 mil od Lignicy, w długiej a wąskiej dolince, blisko milę długie, ma do 1000 mk., piękny zamek dziedzica, par. kościół ewang., szkółka, młyny, gospodarstwo rolne przemysłowe, kopalnie torfu, piec wapienny, kamieniołomy, 4 jarmarki rocznie.
Dzieżnikecy, niem. Sinkwitz, wś na Saskich Łużycach, w pow. budyszyńskim. Ludność serbska 167. A. J. P.
Dzieżyszki, okolica szlach., nad rz. Wiersoką, pow. lidzki, 5 okr. adm., o 50 w. od Lidy, 6 dm., 68 mk. (1866).
Dzięb..., ob. Dziemb...
