မာရဝတ္ထုဂါထာ

၁၅-သုခဝဂ်

၂-မာရဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၄၁၃။ သုသုခံ ဝတ ဇီဝါမ, ယေသံ နော နတ္ထိ ကိဉ္စနံ၊
ပီတိဘက္ခာ ဘဝိဿာမ, ဒေဝါ အာဘဿရာ ယထာ။

ယေသံ နော၊ အကြင်ငါတို့၏။ ဝါ၊ တို့မှာ။ ကိဉ္စနံ၊ ဖိစီးနှိပ်စက်တတ်သော ရာဂ စသော ကိလေသာသည်။ [ကိဉ္စတိ မဒ္ဒတိ အဘိဘဝတီတိ ကိဉ္စနံ။ သံ၊ဋီ၊၁၊၂၁၂။] နတ္ထိ၊ မရှိ။ (တေ မယံ၊ ထိုငါတို့သည်။) သုသုခံ၊ စွာ။ ဝတ၊ စစ်။ ဇီဝါမ၊ ကုန်၏။ အာဘဿရာ၊ အာဘဿရာမည်ကုန်သော။ ဒေဝါ၊ ဗြဟ္မာတို့သည်။ ပီတိဘက္ခာ၊ ဈာနပီတိဟူသော အစာရှိကုန်သည်။ (ဘဝန္တိ) ယထာ၊ ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့။ (တထာ၊ တူ။ မယမ္ပိ၊ ငါတို့သည် လည်း။) ပီတိဘက္ခာ၊ ကုန်သည်။ ဘဝိဿာမ၊ ဖြစ်ကုန်အံ့။ (ပါ-၂၀၀)

၁။အာဘဿရာ။ ။ အာ ဘုသော ဘာတီတိ အာဘာ၊ သရတိ နိဂ္ဂစ္ဆတီတိ သရာ၊ အာဘာ+သရာ ဧတေသန္တိ အာဘဿရာ၊ အာဘာသနံ ဩဘာသနံ အာဘဿော၊ [အာ+ဘာသ '+အ၊ သဒွေဘော်လာ, ဘာ၌ ရဿပြု၊] အာဘဿော+သီလံ ဧတေသန္တိ ဘာဘဿရာ၊ [အာဘဿ+ရ၊-မဏိ၊၂၊၈-၉၊] အာဘာ သရန္တိ နိစ္ဆရန္တိ ဧတေသူတိ အာဘဿရာ(ပဒီ-၂၅၈)။

၂။ပီတိဘက္ခာ။ ။ ဘက္ခီယတေတိ ဘက္ခော၊ ပီတိ+ဘက္ခော ယေသန္တိ ပီတိဘက္ခာ၊ အောက်ဈာန်သုံးပါးဟူသော သပ္ပီတိကဈာန်ကို ဝင်စား၍ နေတော်မူခြင်းကို ပီတိဘက္ခာဟု ဆိုရ သည်(သံ၊ဋ္ဌ၊၁၊၁၆၅)၊ ဘုရားရှင်သည် အာနာပါနစတုတ္ထဈာန်ကိုသာ ဝင်စားရိုးရှိရကား အာနာ ပါနစတုတ္ထဈာန်ဝင်စားခြင်းကို ပီတိဘက္ခာဟု တစ်ချို့ဆိုကြ၏၊ ထိုအလို “ပီတိသဟိတသဒိသေန သုခေန(ထေရ၊ဋ္ဌ၊၁၊၂၆၆)”အဖွင့်ကို မှီး၍ “ပီတိ ဝိယာတိ ပီတိ”ဟုပြု၊ ငြိမ်သက်သဖြင့် သုခဟု ဆိုရသော ဥပေက္ခာကို ပီတိအရယူ။

မာရဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။