Apocalypse Capitulo 6

1  Postea io videva quando le Agno aperiva un del septe sigillos; e io audiva 
   le prime del quatro creaturas vivente, que diceva con voce de tonitro: Veni. 

2  E io videva, e ecce un cavallo blanc; e qui lo cavalcava habeva un arco; e 
   le esseva date un corona, e ille exiva victoriose, pro vincer. 

3  E quando ille aperiva le secunde sigillo, io audiva le secunde creatura
   vivente que diceva: Veni. 

4  E exiva un altere cavallo, rubie; e a qui lo cavalcava esseva date le poter 
   de levar le pace ex le terra a fin que le homines se occideva le unes al
   alteres, e le esseva date un grande spada. 

5  E quando ille aperiva le tertie sigillo, io audiva le tertie creatura vivente
   que diceva: Veni. E io videva, e ecce un cavallo nigre; e qui lo cavalcava
   habeva un balancia in mano. 

6  E io audiva un voce in medio al quatro creaturas vivente que diceva: Un
   mensura de frumento per un denario e tres mensuras de hordeo per un denario;
   e non damnificar ni le oleo ni le vino. 

7  E quando ille habeva aperite le quarte sigillo, io audiva le voce del quarte 
   creatura vivente que diceva: Veni. 

8  E io videva, e ecce un cavallo jalne; e qui lo cavalcava habeva per nomine 
   Morte; e le sequeva le inferno. E le esseva date potestate super le quarte 
   parte del terra pro occider con le spada, con le fame, con le mortalitate e 
   con le bestias del terra. 

9  E quando ille aperiva le quinte sigillo, io videva sub le altar le animas
   de illes qui habeva essite occidite per le parola de Deo e per le testimonio
   que illes habeva date; 

10 e illes critava con grande voce, dicente: Usque quando, oh nostre Senior qui
   es sancte e verace, non face tu justitia e non vindica nostre sanguine super
   illes qui habita supra le terra? 

11 E a cata un de illes esseva date un veste blanc e les esseva dicite de 
   reposar se ancora un pauc de tempore, usque esseva completate le numero 
   de lor conservos e de lor fratres, qui debeva esser occidite como illes. 

12 Postea io videva quando se aperiva le sexte sigillo: e habeva un grande 
   seismo; e le sol deveniva nigre como un sacco de cilicio, e le luna deveniva
   como sanguine; 

13 e le stellas del celo cadeva super le terra como quando un fichiero succutite
   per un grande vento lassa cader su ficos immatur. 

14 E le celo se retirava como un pergamena que se rotula; e omne montania e omne 
   insula esseva removite de su loco. 

15 E le reges del terra e le grandes e le capitanos e le riccos e le potentes e 
   omne homine servo e omne homine libere se occultava in le cavernas e in le 
   roccas del montanias; 

16 e illes diceva al montes e al roccas: Cade supra nos, e occulta nos del
   presentia de Ille que sede sur throno e del ira del Agno; 

17 perque le grande die de su ira ha venite, e qui pote restar firme?
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
Indice Mat Mar Luc Joh Act Rom 1Co 2Co Gal Eph Php Col 1Th 2Th 1Ti 2Ti Tit Phm Heb Jac 1Pe 2Pe 1Jo 2Jo 3Jo Jud Rev