Libro de Mormon - Alma - Capitulo 32

Alma insenia al povres humiliate a motivo de lor afflictiones - La fide es un sperantia in lo que non se vide ma es ver - Alma da testimonio que le angelos insenia le homines, le feminas e le infantes - Alma compara le parola a un semine - le semine debe esser plantate e nutrite - postea illo cresce e deveni un arbore del qual se recollige le fructo del vita eternal. Circa 74 a.C.


Alma 32:1 E adveniva que illes vadeva e illes comenciava a predicar le parola de Deo al populo, illes entrava in lor synagogas e in lor casas; si, e illes predicava anque le parola per le stratas.

Alma 32:2 E adveniva que, post multo labor, illes comenciava a haber successo inter le classe plus povre del populo; perque illes habeva essite expellite del synagogas per via de lor rude vestimentos --

Alma 32:3 Ergo, non les esseva permittite entrar in lor synagogas pro adorar Deo, perque illes esseva considerate immunde; perque illes esseva paupere; si, illes esseva considerate como feces per lor fratres; perque illes esseva paupere quanto al cosas del mundo; e illes esseva tamben paupere in lor corde.

Alma 32:4 Nunc, dum Alma stava a inseniar e a predicar al populo supra le collina de Onidah, veniva a ille un grande multitude de iste povres de qui nos parlava, que esseva paupere de corde a causa de lor povressa quanto al cosas del mundo.

Alma 32:5 E illes veniva a Alma; e lor chef le diceva: que cosa pote facer iste mi fratres, perque illes es minuspreciate per tote le homines per lor paupertate, si, e in particular per nostre sacerdotes? perque illes nos ha expellite de nostre synagogas, e nos ha anque laborate durmente con nostre manos pro construer los; e illes nos ha expellite per nostre extreme povressa; e nos non ha necun loco pro adorar nostre Deo; que pote nos facer?

Alma 32:6 e nunc, quando Alma audiva isto, ille se tornava verso iste homine, e ille le reguardava con grande gaudio; perque ille videva que lor afflictiones les habeva vermente humiliate e que illes esseva preparate pro ascoltar le parola.

Alma 32:7 Ergo Alma non parlava plus al resto del multitude; ma ille extendeva le mano e clamava a illes qui ille videva que se habeva vermente repentite, e les diceva:

Alma 32:8 io vide que vos es humile de corde; e si assi es, vos es benedicite.

Alma 32:9 vostre fratre me ha demandate: que debe nos facer? - perque nos es expellite de nostre synagogas, e nos non pote adorar nostre Deo.

Alma 32:10 io vos dice, pensa vos de non poter adorar Deo, salvo que in vostre synagogas?

Alma 32:11 E in ultra io volerea demandar vos: pensa vos de non deber adorar Deo plus de un vice al septimana?

Alma 32:12 Io vos dice: es un ben, que vos ha essite expellite de vostre synagogas, pro poter humiliar vos e apprender sagessa; perque es necessari que vos apprende sagessa; perque esseva per le facto de haber essite expellite e minuspreciate per vostre fratres a causa de vostre extreme povressa, que vos ha humiliate vostre cordes; perque assi vos ha essite obligate a humiliar vos.

Alma 32:13 e nunc, perque vos esseva obligate a humiliar vos, vos es benedicite; perque alcun vices, si le homine es obligate a humiliar se, ille cerca le penitentia; e nunc, securmente, quicunque se repente trovara misericordia; e qui trova misericordia e persevera usque al fin, essera salvate.

Alma 32:14 e nunc, como io vos ha declarate que, per haber essite obligate a humiliar vos, vos es benedicite, e alora quanto plus benedicite essera ille qui se humilia vermente a motivo del parola?

Alma 32:15 Si, ille que se humilia vermente e se repente de su peccatos, e persevera usque al fin essera benedicite; si, multe plus benedicite de ille qui es obligate a humiliar se a causa de lor extreme povressa.

Alma 32:16 ergo benedicite es ille qui se humilia sin esser obligate a humiliar se; o plus tosto, in altere parolas, benedicite es ille qui crede in le parola de Deo e es baptisate sin obstination de corde, si, sin esser obligate a cognoscer le parola, ante de voler creder.

Alma 32:17 Si, ha multos que dice: Si tu nos monstrara un signo del celo, alora nos sapera con certitude e alora nos credera.

Alma 32:18 Nunc, io vos demanda, esque isto es fide? io vos dice: No; perque si un homine cognosce un cosa ille non ha plus alcun motivo de creder, desde le momento que ille cognosce.

Alma 32:19 e nunc, quanto plus es maledicite ille que cognosce le voluntate de Deo e non lo face, de ille que crede solmente o ha solmente motivo de creder, e cade in transgression?

Alma 32:20 Nunc, super isto vos debe judicar. Io vos dice que assi essera de un maniera mesme como essera de altere; e cata un recipera secundo su operas.

Alma 32:21 e nunc, como io ha declarate circa le fide, le fide non significa haber un cognoscimento perfecte del cosas; ergo, si vos ha fide, vos spera in cosas que vos non vide, ma que es ver.

Alma 32:22 e nunc io vos dice, e io volerea que vos recorda, que Deo es misericordiose verso tote illes qui crede in su nomine; ergo ille desidera in prime loco que vos crede, si, in su parola.

Alma 32:23 e nunc, ille imparti su parola al homines per medio de angelos; si, e non sol al homines, ma anque al feminas. Nunc, isto non es toto; al infantes multe vices es date parolas que confunde le sages e le eruditos.

Alma 32:24 e nunc, mi amate fratres, como vos desidera saper de me lo que vos debe facer per haber essite affligite e expellite, nunc, io non desidera que vos pensa que io intende judicar vos solmente secundo lo que es ver --

Alma 32:25 perque io non vole dicer que vos, que tote vos esseva obligate a humiliar vos; perque io crede in veritate que ha alcunos inter vos que se haberea humiliate in qualcunque circumstantia.

Alma 32:26 Nunc, como io vos diceva circa le fide - que illo non es un cognoscentia perfecte - assi tamben es con mi parolas. Al initio vos non pote saper que illos es ver, in modo perfecte, assi como le fide non es un cognoscimento perfecte.

Alma 32:27 Ma si vos eveliara e stimulara vostre facultates, si, pro facer un experimentation de mi parolas, e vos exercitara un particula de fide, si, anque si non essera nil altere que le desiderio de creder, lassa iste desiderio operar in vos usque a que vos crede, in modo que vos pote facer placia a un portion de mi parolas.

Alma 32:28 Nunc, nos comparara le parola a un semine. Nunc, si vos face placia a fin que un semine pote esser plantate in vostre corde, si ille es un ver semine, o in altere parolas un bon semine, si vos non lo expelle per vostre incredulitate, opponente vos al Spirito del Senior, illo comenciara a inflar se in vostre pectore; e quando vos sentira iste sensation de crescimento, vos comenciara a dicer inter vos: iste es necessarimente un bon semine, o que le parola es bon, perque illo comencia a dilatar mi anima; si, illo comencia a illuminar mi intellecto, si, illo comencia a esser me deliciose.

Alma 32:29 Non augmentara forsan isto, vostre fide? Si, io vos dice; nonobstante illo non ha ancora crescite usque a un cognoscimento perfecte.

Alma 32:30 Ma como le semine se infla, germina e comencia a crescer, vos debera alora necessarimente dicer que le semine es bon, perque ille se infla, germina e comencia a crescer. E nunc, isto non reinfortiara vostre fide? Si, lo reinfortiara, perque vos dicera: Io sape que iste es un bon semine, perque illo germina e comencia a crescer.

Alma 32:31 e nunc, es vos secur que iste es un bon semine? Io vos dice: Si, perque omne semine produce secundo su proprie similitude.

Alma 32:32 ergo, si un semine cresce, es bon, ma si illo non cresce, illo non es bon, dunque illo essera jectate foras.

Alma 32:33 e nunc, perque vos ha tentate le experimentation e vos ha plantate le semine, e illo se infla, germina e comencia a crescer, vos debe necessarimente recognoscer que le semine es bon.

Alma 32:34 e nunc, esque vostre cognoscentia es perfecte? Si, vostre cognoscimento de iste cosa es perfecte, e vostre fide dormi; e isto perque nunc vos sape, perque vos sape que le parola ha inflate vostre anima e vos sape anque que illo ha germinate, que vostre intellecto comencia a esser illuminate e que vostre mente comencia a expander se.

Alma 32:35 Oh, alora, non es isto real? Io vos dice: Si, perque isto es luce; e toto lo que es luce es bon, perque se pote discerner, ergo vos debe recognoscer que il es bon; e nunc post que vos ha gustate iste luce, vostre cognoscimento es illo perfecte?

Alma 32:36 io vos dice: No; ni debe vos abandonar vostre fide, perque vos lo ha exercitate solmente pro plantar le semine, pro poter experimentar si le semine esseva bon.

Alma 32:37 e post que le arbore comencia a crescer, vos dicera: Vamos a nutrir lo con grande cura, a fin que illo pote crear radices, a fin que pote crescer e producer fructos. E nunc si vos lo nutrira con multe cura illo creara radices, crescera e producera fructos.

Alma 32:38 Ma si vos neglige le arbore e non vos occupa de su nutrimento, illo non creara alcun radice, e quando venira le calor del sol illo se siccara, perque illo non ha radices, e vos lo extirpara e lo jectara foras.

Alma 32:39 Nunc, isto non occurreva perque le semine non esseva bon, ni perque su fructo non esseva desiderabile, ma esseva perque vostre terra es sterile e vos non vole nutrir le arbore; ergo vos non pote haber le fructo.

Alma 32:40 E assi, si vos non vole nutrir le parola, e reguardar in avante a su fructo con le oculo del fide, vos non potera jammais colliger le fructo del arbore del vita.

Alma 32:41 Ma si vos nutrira le parola, si, si vos nutrira le arbore dum illo comencia a crescer, per medio de vostre fide, con grande diligentia e con patientia, attendente le fructo, illo creara radices; e illo essera un arbore que crescera usque al vita eternal.

Alma 32:42 E per medio de vostre diligentia, vostre fide e patientia con le parola nutriente lo, pro poter crear radices in vos, in breve vos colligera le fructo que es preciosissime, que es plus dulce de toto lo que es dulce e que es plus blanc de toto le que es blanc, si, e plus pur de toto lo que es pur; e vos facera un banchetto de iste fructo, usque a que vos essera satiate, e vos non habera plus fame ni sete.

Alma 32:43 Alora, fratres mie, vos recolligera le recompensa de vostre fide e de vostre diligentia, patientia e longanimitate e vos attendera que le arbore vos dara su fructo.


Capitulos:

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63



Libros:

Intro 1Nephi 2Nephi Jacob Enos Jarom Omni Parolas Mosiah Alma Helaman 3Nephi 4Nephi Mormon Ether Moroni