ہیر وارث شاہ
ہیر وارث شاہ
- اوّل حمد خدا دا ورد کیجے
- دُوئی نعت رسول مقبول والی
- چارے یار رسول دے چار گوہر
- مدح پیر دی حب دے نال کیجے
- مودود دا لاڈلا پیر چشتی
- یاراں اساں نوں آن سوال کیتا
- حکم من کے سجناں پیاریاں دا
- اک تخت ہزاریوں گل کیجے
- موجو چودھری پنڈ دی پانڈ والا
- باپ کرے پیار تے ویر بھائی
- تقدیر سیتی موجُو حق ہویا
- حضرت قاضی تے پینچ سدا سارے
- پنڈا چت کے آرسی نال ویکھن
- رانجھا جوترا واہ کے تھک رہیا
- رانجھا آکھدا بھابیو ویرنو نی
- کریں آکڑاں کھائے کے ددھ چاول
- تُساں چھترے مرد بنا دتے
- بھابی آکھدی گنڈیا منڈیا وے
- مونہہ بُرا دسیندڑا بھابئیے نی
- سدھا ہوئیکے روٹیاں کھا جٹا
- اٹھکیلیا اہل دیوانیا وے
- بھل گئے ہاں وڑے ہاں آن ویہڑے
- ساڈا حسن پسند نہ لیاوناں ایں
- نڈھی سیالاں دی ویاہ کے لیاوساں میں
- کیہا بھڑ مچایوئی لچیا وے
- خبر بھائیاں نوں لوکاں جا دتی
- روح چھڈ قلبوت جیوں وداع ہوندا
- آکھ رانجھیا بھاء کیہ بنی تیرے
- رانجھے آکھیا اٹھیا رزق میرا
- بھرجائیاں آکھیا رانجھیا وے
- بھابی رزق اداس جاں ہو ٹریاں
- واہ لا رہے بھائی بھابیاں بھی
- مسجد بیت العتیق آہی
- اک نظم دے درس ہرکرن پڑھدے
- قلم دان دفتین دوات پٹی
- ملاں آکھیا چــونیاں ویکھدیاں ای
- داڑھی شیخ دی عمل شیطان والے
- گھر رد دے مسجداں ہندیاں نیں
- سانوں دس نماز ہے کاس دی جی
- اسا ں فقہ اصول نوں صحیح کیتا
- باس حلویاں دی خبر مردیاں دی
- ملاں آکھیا نامعقول جٹا
- چڑی چوہکدی نال جاں ٹرے پاہندی
- رانجھے آکھیا پار لنگھا ابّا
- پیسہ کھول کے ہتھ جے دھریں
- رانجھا منتاں کر کے تھک رہیا
- لڈن کرے وسواس جیوں آدمی نوں
- سئیں ونجھیں چنہاؤں دا انت ناہیں
- دوہاں باہاں توں پکڑ رنجھیٹیڑے نوں
- یارو پلنگ کیہا سنُنّی سیج اِیتھے
- بیڑی نہیں ایہ جنج دی بنی بیٹھک
- جا ماہیاں پنڈ وچ گل ٹوری
- لوکاں پچھیا وو مِیاں کون ہُنّائیں
- ہس کھیڈ کے رات گذاریا سو
- لے کے سٹھ سہیلیاں نال آئی
- کہی ہیر دی کرے تعریف شاعر
- ہوٹھ سرخ یاقوت جیوں لعل چمکن
- پکڑ لئے جھبیل تے بنھ مُشکاں
- جَونی کملی راج ہے چوچکے دا
- اُٹھیں سُتیا سیج اساڈری توں
- کرکے مارو ہی مار تے پکڑ چھمکاں
- رانجھا آکھدا ایہہ جہان سُفنا
- اجی ہیر تے پلنگ سبھ تھاؤں تیرے
- مان متیے روپ گمان بھرئیے
- گھول گھول گھتی تینڈی واٹ اتوں
- تساں جہے معشوق جے تھین راضی
- ہتھ بدھڑی رہاں غلام تیری
- نال نڈھیاں گھن چڑکھڑے نوں
- مینوں بابلے دی سونہہ رانجھیا وے
- چیتا معاملے پین تے چھڈ جائیں
- تیرے ناؤں توں جان قربان کیتی
- ہیر جاء کے آکھدی بابلا وے
- باپ ہس کے پُچھدا کون ہُندا
- کیہڑے چوہدری دا پُت کون ذاتوں
- پتُّر تخت ہزارے دے چوہدری دا
- کہے ڈوگراں جٹاں دے نیاؤں جانے
- لائی ہوء کے مُعاملے دس دیندا
- تیرا آکھنا اساں منظور کیتا
- پاس ماؤں دے نڈھڑی گل کیتی
- مکھن کھنڈ پراوٹھے کھا میاں
- بیلے رب دا ناؤں لے جا وڑیا
- خواجہ خضر تے شکر گنج بوز گھوڑی
- ہیر چا بھتا کھنڈ کھیر مکھن
- ہیر گئی جاں ندی ول لین پانی
- ہیر آکھیا رانجھنا بُرا کِیتو (I)
- ہیر آکھیا رانجھنا بُرا کیتو (II)
- ملی راہ وچ دوڑ کے آ نڈھی
- ہیر ڈھائےکے آکھیا میاں چاچا
- ادھی ڈُلھ پئی اَدّھی کھوہ لئی
- چُوچک آکھیا کُوڑیاں کریں گلّا
- ماں ہیر دی تے لوک کرن چُغلی
- کیدو آکھدا دِھیو نوں ویاہ ملکی
- غُصے نال ملکی تپ لال ہوئی
- ہیر آن کے آکھدی ہس کے
- تیرے ویر سلطان نوں خبر ہووے
- مائے رب نے چاک گھر گھلیا سی
- ملکی آکھدی چُوچکا بنی اوکھی
- چُوچک آکھدا ملکیے جمدی نوں
- راتیں رانجھے نے مہیں جاں آن ڈھویاں
- وَلَوْبَسَطَ اللّٰہُ الرِّزْقَ
- رانجھا سُٹ کھونڈی اُتّوں لاہ بھُورا
- مجھیں چرن نہ باجھ رنجھیٹڑے دے
- مائی چاک تراہیا چا بابے
- ملکی گل سناوندی چُوچکے نوں
- چُوچک آکھیا جا منا اس نوں
- مَلکی جا ویہڑے وچ پُچھدی ہے
- مَلکی آکھدی لڑیوں جے نال چُوچک
- رانجھا آکھدا ہیر نوں ماؤں تیری
- رانجھا ہیر دی ماؤں دے لگ آکھے
- بچہ دوہاں نیں رب نوں یاد کرنا
- ہیر وَت کے بیلوں گھریں آئی
- ہیر آکھدی بابلا عملیاں توں
- اِیہدھے وڈھ لُڑکے کھوہ چُونڈیاں
- سر بیٹیاں دے چا جُدا کر دے
- جنہاں بیٹیاں ماریاں روز قیامت
- سلطان بھائی آیا ہیر سندا
- اَکھیں لگیاں مُڑن نہ وِیر میرے
- قاضی آکھیا خوف خدا دا کر
- پنجاں پیراں نوں رانجھنے یاد کیتا
- شوق نال وجاء کے ونجھلی نوں
- راضی ہو پنجاں پیراں حکم کیتا
- رانجھے پیراں نوں بہت خوشحال کیتا
- رانجھے آکھیا آ کھاں بیٹھ ہیرے
- پھَلے کول جِتھے منگو بیٹھدا سی
- کیدو آکھدا ملکیے بھیڑئیے نی
- ملکی آکھدی سد توں ہیر تائیں
- جھنگڑ ڈوم تے فتُّو کلال دوڑے
- ہیر ماؤں نوں آن سلام کیتا
- اماں چاک بیلے اسیں پینگھ پینگھاں
- سڑے لیکھ ساڈے کج پئے تینوں
- اماں بس کر گالیاں دے ناہیں
- کیدو آء کے آکھدا سوہریو وو
- کوئی روز نوں ملک مشہور ہوسی
- قصہ ہیر نوں تُرت سہیلیاں نیں
- ہیر آکھیا واڑ کے پھَلے اندر
- سیاں نال رل کے ہیر متّا کیتا
- گل پائی کے سہلیاں لاہ ٹوپی
- اِک مار لتاں دوئی لا چھمکاں
- پاڑ چُنیاں سُتھناں کُڑتیاں نوں
- اوہنوں پھاٹ کے کُٹ چک چُور کیتا
- کیدو لتھڑے پتھڑے خون ویہندے
- چوچک آکھیا لنگیا جا ساتھوں
- مینوں مار کے اودھلاں مُنج کیتا
- جھوٹھیاں سچیاں چغلیاں میل کے تے
- دھروئی رب دی نیانوں کماؤ پینچو
- کڑیاں سد کے پینچاں نے پچھ کیتی
- منہ انگلیاں گھت کے کہن سبھے کارے
- اوہ آکھدا مار گوا دِتا
- وار گھتیا کون بلا کتا
- کیدو باہوڑی تے فریاد کُوکے
- پینچاں کیدو نوں آکھیا صبر کر توں
- چوچک آکھیا اکھیں وےکھال مینوں
- کیدو آکھیا جیو تدبیر کر کے
- وڈی ہوئی اُشیر تاں جا چھہیا
- جدوں لال کچوریاں کھیڈسیّاں
- پرہے وچ بے غیرتی کل ہوئی
- مہر ویکھ کے دوہاں اکلیاں نوں
- مہیں چھڈ ماہی اٹھ جاء بھکھا
- جدوں رانجھنا جائی کے چاک لگا
- تُسیں گھل دیہو تاں احسان ہووے
- چوچک سیال نے لکھیا رانجھیاں نوں
- گھر آئیاں دولتاں کون موڑے
- بھرجائیاں رانجھے دیاں تنگ ہو کے
- جدوں خط دتا لیا قاصداں نے
- بھائیاں بھابیاں چا جواب دتا
- ہیر پُچھ کے ماہیڑے اپنے توں
- جے توں سوہنی ہوئیکے پویں سوکن
- چوچک سیال تھوں لکھ کے نال چوری
- نی میں گھول گھتی ایہدے مُکھڑے توں
- ساڈا مال سی سو تیرا ہو گیا
- تُسیں ایس دے خیال نہ پوو اڑیو
- چوچک سد بھائی پرہے لا بیٹھا
- رانجھیاں نال نہ کدی ہے ساک کیتا
- کھیڑیاں بھیجیا اساں تھے اک نائی
- چُوچک پھیر کے گنڈھ سدا گھلے
- ملی جاء ودھائی جاں کھیڑیاں نوں
- ہیر ماؤں دے نال آ لڑن لگی
- ہیر آکھدی رانجھیا قہر ہویا
- ہیرے عِشق نہ مول سواد دیندا
- چُوچک سیال نے قول وسار گھتے
- رانجھے آکھیا مونہوں کیہ بولنا
- رل ہیر تھے آئیاں پھیر سبھے
- ہیر آکھیا اوس نوں کُڑی کر کے
- راتیں وچ رُلائی کے ماہیڑے نوں
- کھیڑیاں ساہا سدھایا باہمناں تھوں
- لگے نُگدیاں تلن تے شکر پارے
- مٹھے ہورکھجور پراکڑی دی
- منڈے ماس چاول دال دہئیں دھگڑ
- ساک ماڑیاں دے کھوہ لین ڈاہڈھے
- مُشکی چاولاں دے بھرے آن کوٹھے
- کنگن نال زنجیریاں پنج منیاں
- اسکندری نیہری بیر بلیاں پپل
- لال پٹکھیاں اتے متاع لاچے
- لال گھگرے کاڈھویں نال مُشرومُشکی
- سُرمے دانیاں تھالیاں تھال چھنے
- ڈاراں خوباں دیاں سیالاں دے
- جویں لوک نگاہے تے رتن تھمن
- چڑھ گھوڑیاں کھیڑیاں گنڈھ پھیری
- آتش بازیاں چھٹ دیاں پُھل جھڑیاں
- ملے میل سیالناں جنج آندی
- بِھینٹک منگدیاں سالیاں چیچ چھلا
- انی سو ہنئیے چھیل ملوک کُڑئیے
- قاضی سدیا پڑھن نکاح نوں جی
- قاضی محکمے وچ ارشاد کیتا
- ہیر آکھدی جیونا بھلا سوئی
- جوبن روپ دا کجھ وساہ نہیں
- قلوب المومنین عرش اللہ تعالی
- دُرّے شرع دے مار اُدھیڑ دیساں
- رلے دلاں نوں پکڑ وچھوڑ دیندے
- جیہڑے چھڈ کے راہ حلال دے نوں
- قالوا بلٰی دے دینہہ نکاح بدھا
- جیہڑے عشق دی اگ دے تاؤتتے
- لکھیا وچ قرآن کتاب دے ہے
- قاضی مانو تے باپ ا قرار کیتا
- قُرب وِچ درگاہ دے تِنہاں نوں ہے
- جیہڑے اِک دے نانو تے محو ہوئے
- قاضی آکھیا ایہہ جے روڑ پکا
- قاضی بنھ نکاح تے گھت ڈولی
- مہئیں ٹرن نہ باجھ رنجھیٹڑے دے
- لے وے رانجھیا واہ میں لا تھکّی
- جو کجھ وچ رضائے دے لکھ چُھٹا
- ینوں حال دی گل میں لکھ گھلاں
- رانجھے آکھیا سیال گل گئے سارے
- یارو جٹ دا قول منظور ناہیں
- پینچاں پنڈ دیاں سچ تھیں ترک کیتی
- یارو ٹھگ سیال تحقیق جانو
- ڈوگر جٹ ایمان نوں ویچ کھاندے
- جدوں گانڑے دے دن پُج مُکے
- گھر کھیڑیاں دے جدوں ہیر آئی
- بھابی خزاں دِی رُت جاں آن پُنی
- موجو چوہدری دا پُت چاک لگا
- گئے عمر تے وقت پھر نہیں مُڑدے
- اگے واہیوں چاء گوائیو نیں
- مصلحت ہیر دیاں سوہریاں ایہہ کیتی
- اِک ووُہٹڑی ساہورے چلی سیالیں
- ہتھ بنھ کے گل وِچ پا پلا
- ترٹے قہر کلور سر تتڑی دے
- ووہٹی آن کے ساہورے وڑی جس دن
- کُڑیاں آکھیا چھیل ہے مس بِھنا
- کُڑیاں جاء ولایا رانجھنے نوں
- مئیں رانجھے نے مُلّاں نوں جا کیہا
- تینوں چاء سی وڈا وواہ والا
- تیرے واسطے بہت اُداس ہاں میں
- قید آبخور دے کھِچی واگ قسمت
- دِتی ہیر لکھائی کے ایہہ چِٹھی
- اگے چنڈیاں نال ہنڈایا ای
- قاصد آن رانجھیٹے نوں خط دتا
- چِھٹی نانو تیرے لکھی نڈھڑی نیں
- لکھیا اِیہہ جواب رانجھیٹڑے نے
- ساڈی خیر ہے چاہندے خیر تینڈی
- رانجھے آکھیا لُٹی دی ہیر دولت
- بُجھی عِشق دی اگ نوں واؤ لگی
- ہو کا پِھرے دیندا پِنڈاں و ِچ سارے
- ٹِلے جائی کے جوگی تھے ہتھ جوڑے
- ناتھ ویکھ کے بہت ملوک چینچل
- ایہہ جگ مقام فنا داہے
- ہتھ کنگناں پہنچیاں پھب رہیاں
- خواب رات دی جگ دیاں سبھ گلاں
- بھوگ بھوگنا دُدّھ تے دہی پیون
- جوگی چھڈ جہان فقیر ہوئے
- مہا دیو تھوں جوگ دا پنتھ بنیا
- تُسیں جوگ دا پنتھ بتاؤ سانوں
- ایس جوگ دے واعدے بہت اوکھے
- تُساں بخشنا جوگ تاں کرو کِرپا
- گھوڑا صبر دا ذکر دی واگ دے کے
- جوگ کرے سو مرن تھیں ہوء استھر
- مالا منکیاں وِچ جیوں ہک دھاگا
- جوگی ہو لاچار جاں مہر کیتی
- غیبت کرن بگانڑی طاعت اوگن
- رل چیلیاں تاا کساء کیتا
- سنُجا لوگ بخیل ہے باب مینڈے
- دُھروں ہُندڑے کاوشاں ویر آئے
- چیلیاں گورو دا بچن پروان کیتا
- گلے غضب کرودھ دی گل آہی
- بالناتھ نے سامنے سد دھیدو
- دِتی دکھیا رب دی یاد وسی
- رانجھا آکھدا مگر نہ پوؤ میرے
- کہے ناتھ رنجھیٹیا سمجھ بھائی
- ثابت ہوئے لنگوٹڑی سنی ناتھا
- کھا رزق حلال تے سچ بولیں
- ناتھا جیوندیاں مرن ہے کھرا ا وکھا
- چھڈ یاریاں چوریاں دغا جٹا
- سانوں جوگ دی ریجھ تدوکنی سی
- ناتھ میٹ اکھیں درگاہ اندر
- ناتھ کھول اکھیں کیہا رانجھنے نوں
- جوگی ناتھ تھوں خوشی لے وِداع ہویا
- جدوں کرم الہ دا کرے مدد
- جیہڑے پنڈ وچ آوے تے لوک پُچھن
- دھا ٹِلیوں رندلے کھیڑیاں دا
- رانجھا بھیس وٹائیکے جوگیاں دا
- جدوں رنگپور دی جُوہ جا وڑیا
- توں تاں چاک سیالاں دا ناؤں دھیدو
- اجڑ چارنا کم پیغمبراں دا
- آء سُنی چاکا سواہ لا منہ تے
- ست جرم کے ہمیں فقیر جوگی
- بھتے بیلیاں وِچ لے جائے جٹی
- تُسیں عقل دے کوٹ عیال ہوندے
- بھیت دسنا مرد داکم ناہیں
- مار عاشقاں دی لج لاہیائی
- اکھیں ویکھ کے مردہُن چُپ کرد ے
- اساں رانجھیا ہس کے گل کیتی
- مرد باجھ مہری پانی باجھ دھرتی
- رانجھے اگے عیال نے قسم کھادی
- آء جو گیا کیہا ایہہ دیس ڈِٹھو
- ماہی مُنڈیو گھراں نہ جا کہنا
- کُڑیاں ویکھ کے جوگی دی طرح ساری
- گھر آء نناں نے گل کیتی
- مٹھی مٹھی ایہہ گل نہ کرو بھیناں
- رب جھوٹھ نہ کرے جے ہووے رانجھا
- گلیں لائی کے کویں لیاؤ اُس نوں
- لین جوگی نوں آئیاں دُھن بلا ہو
- رسم جگ دی کرو اتیت سائیں
- ہمیں بڈّے فقیر ست پیڑ ہے ہاں
- سیاں ویکھو تو مست الست جوگی
- سُنیں جوگیا گھبرا چھیل بانکے
- رانجھا آکھدا خیال نہ پوو میرے
- سانوںنہ اکاؤ رے بھات کھانی
- اساں عرض کیتا تینوں گُرو کر کے
- سبھے سوہندیاں تِرنجنیں شاہ پریاں
- ہمیں بھچھیا واسطے تیار بیٹھے
- رانجھا کھپری پکڑ کے گزے چڑھیا
- آئے وڑے ہاں اُجڑے پِنڈ اندر
- چل جوگیا اسیں وکھا لیائیے
- جتھے تِرنجناں دی گھمکار پوندی
- کائی آء رنجھیٹے دے نین ویکھے
- اجّودِھی رکھی دھاڑے مار لبڑ
- لگوں ہتھ تاں پگڑ پچھاڑ سٹاں
- سپ شیہنی وانگ کلہنیے نی
- ویہڑے جٹاں دے منگدا جا
- نیانا توڑ کے ڈھانڈڑی اُٹھ نٹھی
- جٹی بول کے دُدّھ دی کسر کڈھی
- جٹ ویکھ کے جٹی نوں کانگ کیتی
- آء آء مہانیاں جدوں کیتی
- جوگی منگ کے پنڈ تیار ہویا
- کیندیاں ولگناں ویہڑے تے ارل کھوڑاں
- جوگی ہیر دے ساہورے جا وڑیا
- سچ آکھ توں راولا کہے سہتی
- آء کوارئیے ایڈ اپرادھنے نی
- کل جائی کے نال چوا چاوڑ
- کچی کوارئیے لوڑھ دئیے مارئیے نی
- انی سنو بھیناں کوئی چھِٹ جوگی
- پکڑ ڈھال تلوار کیوں گرد ہوئیں
- کم ذات کپتڑا ڈھیڈ بےنڈا
- ویہڑے والیاں دانیاں آن کھڑیاں
- نیناں ہیر دیاں ویکھ کے آہ بھردا
- ایہہ مثل مشہور ہے جگ سارے
- کوئی اساں جیہا ولی سدھ ناہیں
- جوگ دس کھاں کدھروں ہویا پیدا
- مہادیو تھوں جوگ دا پنتھ بنیا
- مایاں اٹھائی پھرن ایس جگ اتے
- عدل بناں سردار ہے رکھ اپھل
- مرد کرم دے نقد ہین سہتیے نی
- ریس جوگیاں دی تیتھوں نہیں ہُندی
- اسیں سہتیے مول نہ ڈراں تیتھوں
- تیریاں سہلیاں تھوں اسیں نہیں ڈردے
- کیہیاں آن پنچائتاں جوڑیاں نی
- جیٹھ مینہہ تے سیال نوں واؤ مندی
- اساں جادوڑے گھول کے سبھ پیتے
- آء نڈھیے غیب کیوں وڈیا ای
- مر د صاد ہین چہرے نیکیاں دے
- دوست سوئی جو بپت وچ بھیڑ کٹے
- کار ساز ہے رب تے پھیر دولت
- مجھیں جیڈ نہ کسے دے ہون جیرے
- رن ویکھنی عیب ہے انھیاں نوں
- جہی نیت ہئی تہی مراد ملیا
- سوئنا رُپڑا شان سوانیاں دا
- چھیڑ کھندراں بھیڑ مچاونائیں
- فقر شیر دا آکھدے ہین برقع
- اسیں بھوت دی عقل گوا دئیے
- اساں محنتاں ڈاہڈیاں کیتیاں نی
- پھرپہنچےا بیر بتا لیاوے
- ایہا رسم قدیم ہے جوگیاں دی
- جیہڑیاں لین اُڈاریاں نال بازاں
- سُن سہتیے اسیں ہاں ناگ کالے
- محبوب الہ دے لاڈے ہو
- نبض ویکھ کے ایس دی کراں کاری
- کھنگھ کُھرک تے ساہ تے اکھ آئی
- لکھ ویدگی وید لگا تھکے
- ہووے خیر تے دیہی دا روگ جائے
- سہتی گج کے آکھ دی چھڈ جٹا
- ہولی سہج سبھاؤ دی گل کیجے
- وانگ چوہدری آن کے پنچ بنیوں
- تیری طبع چالاک چھل چھدرے نی
- میرے نال کیہ پیا ویر چاکا
- مانی متیے روپ گمان بھریے
- ہیر کن دھریا ایہہ کون آیا
- بولی ہیر وے اڑیا جا ساتھوں
- گھروں سکھنا فقر نہ ڈوم جائے
- ہیر آکھدی جوگیا جھوٹھ آکھیں
- جداں تیک ہے زمیں اسماں قائم
- تُسیں چھتیاں نال اوہ مس بھنا
- چھوٹی عمر دیاں یاریاں بہت مشکل
- جس جٹ دے کھیت نوں اگ لگی
- ہیر اُٹھ بیٹھی پتے ٹھیک لگے
- بھلا دس کھاں جوگیا چور ساڈا
- ایس گھنڈ وچ بہت خرابیاں نیں
- اکھیں سامنے چورجے آء بھاسن
- کہی دسنی عقل سیانیاں نوں
- سہتی سمجھیا ایہہ رل گئے دونویں
- میں اکلڑا گل نجاننا ہاں
- پتے ڈاچیاں دے برے لاونا ہیں
- بُرے کھِن فقیراں دے نال پیاں
- انی ویکھو نی واسطہ رب دا جے
- بھابی جوگیاں دے وڈے کارنے نی
- ایہہ مثل مشہور جہان سارے
- میرے ہتھ لوندے تیری لویں ٹوٹن
- تیرے مور لوندے پھاٹ کھان
- اسیں صبر کر کے چُپ ہو بیٹھے
- سینی مار کے ہیر نے جوگیڑے نوں
- ہیر آکھدی ایس فقیر نوں نی
- بھابی اِک دِھروں لڑے فقیر سانوں
- بھابی کریں رعایتاں جوگیاں دیاں
- ہائے ہائے فقیر نُوں بُرا بولیں
- بھابی ایس جے گدھے دی اڑی بدھی
- جنہاں نال فقیر دے اڑی بدھی
- بھلا دس بھابی کیہا ویر چایو
- خوار خجلاں رُلدیاں پھر دیاں سن
- لڑے جٹ تے کُٹیے ڈوم نائی
- سہتی آکھیا اُٹھ رابیل باندی
- باندی ہوئے غصے نک چاڑھ اٹھی
- رانجھا ویکھ کے بہت حیران ہویا
- چینا جھال جھلے جٹاں دھاریاں دی
- چینا خیر دینا بُرا جوگیاں نوں
- کیوں وگڑ کے تگڑ کے پاٹ لتھوں
- جوگی غضب دے سرے تے سٹ کھپر
- ہتھ چاء مُطہر ڑی کڑکیا ای
- باندی ہوئی کے چپ کھلو رہی
- جھاٹا کھوہ کے میڈھیاں پٹ کڈھوں
- ہیرے کراں میں بہت حیا تیرا
- بولی ہیر میاں پاء خاک تیری
- نویں نوچیے کنچنئیے یارنیے نی
- سہتی ہو غصے چا خیر پایا
- خیر فقر نوں عقل دے نال دیجے
- گھول گھتیوں یار دے نانو اُتوں
- جے تیں پول کڈھاونا نہ آہا
- جو کو جمیّا مرے گا سبھ کوئی
- شالا قہر پوی چھُٹ باز پینی
- ہیر آکھدی ایہہ چوا کہےا
- بھلا آکھ کیہ آہدی ایں نیک پا کے
- ایس فقر دے نال کیہ ویر چایو
- تیرے جیہاں لکھ پڑھائیاں میں
- ایہہ مست فقیر نہ چھیڑ لےکے
- اکّے مراں گی میں اکّے ایس ماراں
- خون بھیڈ دے پنڈ جے مارلئیں
- کجل پوچھلیا لڑا گھت نینیں
- بھلا کوارئیے سانگ کیوں لاونی ہیں
- سہتی نال لونڈی ہتھیں پگڑ
- دوہاں وٹ لنگوٹرے لئے مولھے کارے
- رانجھا کھاء کے مار پھر گرم ہویا
- دونویں مار سواریاں راولے نے
- اوہناں چھٹدیاں حال پکار کیتی
- ہیر چُپ بیٹھی اسیں کُٹ کڈھے
- دُھواں ہونجھ دا روء کے ڈھاہ مارے
- مینوں رب باجھوں نہیں تانگھ کائی
- روندا کاس نوں بیر بیتالیاوے
- کرامات لکھاء کے سحر پھُوکاں
- دل فکر نے گھریا بند ہویا
- میٹ اکھیاں رکھیاں بندگی تے
- کدی نکہی تپ شام تپ پَون
- روز جمعہ دے ترنجناں دُھوڑ گھتی
- دھواں پھول کے رول کے سٹ کھپر
- قلعہ دار نُوں مورچے تنگ ڈُھکے
- لگے پھاوڑی باہوڑی مراں
- جا ہیر نُوں آکھنا بھلا کیتو
- کُڑی آپنا آپ چھڈا نٹھی
- کڑیے ویکھ رانجھیٹڑے کچ کیتا
- چاک ہوء کے کھولیاں چاردا سی
- رانجھا وانگ ایمان شرابیاں دے
- عاقی ہو بیٹھے اسیں جوگیڑے تھوں
- عاقی ہوئی کے کھیڑیاں وچ وڑیں
- جویں مُرشداں پاس جا ڈھین طالب
- اساں کسے دے نال کجھ نہیں مطلب
- ہیر آن جناب وچ عرض کیتا
- پیا لعنتوں طبق شیطان دے گل
- آء سہتیے واسطا رب دا ای
- جویں صبح دی قضا نماز ہُندی
- سہتی کھنڈ ملائی دا تھال بھریا
- جدوں خلق پیدا کیتی رب سچے
- سہتی آکھیا پیٹ نے خوار کیتا
- رَناں دھینسرے نال کیہ گاہ کیتا
- جس مرد نوں شرم نہ ہووے غیرت
- وفا دار نہ رَن جہان اُتے
- میاں تریمتاں نال ویاہ سوہن
- سچ آکھ رَنے کیہی دُھم چائیا
- تینوں وڈا ہنکار ہے جوبنے دا
- باغ چھڈ گئے گوپی چند
- پَنڈ جھگڑیاں دی کہی کھول بیٹھوں
- کرامات ہے قہر دا نانو رَنے
- مگر تِتراں دے اَنھاں باز چھٹے
- جا کھول کے ویکھ جو صدق آوی
- سہتی کھول کے تھال جاں دھیان کیتا
- ہَتھ بنھ کے بینتی کرے سہتی
- گھر اپنے وچ چوا کر کے آکھ
- سانوں بخش اللہ دے ناؤں میاں
- گھر پیڑے وڈی ہوا تینوں دتیوں
- کرے جنہاں دیاں رب حماتیاں نی
- پھریں زُوم دی بھری تے سان چاڑھی
- جیکوں تسیں فرماؤ سو جا آکھاں
- لیائے ہیر سیال جو دید کریے
- لکھی سوہنی موہنی ہنس رانی
- سہتی جاء کے ہیر نُوں کول بَہ کے
- ہیر آکھیا جاء کے کھول بُکل اوہدے
- ہیر نہاء کے پَٹ دا پَہن تیور
- رانجھا ویکھ کے آکھدا پری کوئی
- گُھنڈ لاہ کے ہیر دیدار دِتا
- چودھرائیاں چھڈ کے چاک بنے
- مہتر نوح ؑ دیاں بیٹیاں ضد کیتی
- تیرے ماپیاں ساک کُتھاں کیتا
- جو کو ایس جہان تے آدمی ہے
- تُسیں کرو جے حکم تاں گھریں جائے
- اول پَیر پکڑے اعتقاد کر کے
- ہیر ہو رخصت رانجھے یار کولوں
- اگوں رائباں صیرفاں بولیاں نیں
- نین مست گلَھاں تیریاں لال ہوئیاں
- سبھو مل وَل سُٹیں وانگ پھُلاں
- جویں سونہنے آدمی پھرن باہر
- تیرے چنبے دے سہرے حُسن والے
- تیری گادھی نُوں اج کسے دھکیائی
- بھابی اج جوبن تیرے لہر دِتی
- تیرے سیاہ تتولڑے کجلے دے
- کوئی دھوبی ولایتوں آ لتھا
- کسے کیہے نپیڑنے پیڑئیں توں
- پرنیہاں دا مینوں اثر ہویا
- بھابی اکھیاں دے رنگ رَت وَنے
- مٹھی مٹھی مینوں کوئی اثر ہویا
- اَج کسے بھابی تیرے نال کیتی
- کہی چھنج گھتی اج تُساں بھیناں
- کسے ہوئے بے درد لگام دِتی
- لُڑھ گئی جے میں دھرت پاٹ چَلی
- بھابی جاننے ہاں اسیں سبھ چالے
- اڑیو قسم مینوں جے یقین کرو
- بھابی دَس کھاں اسیں جے جھُوٹھ بولاں
- راہ جاندی میں جھوٹے نے ڈھاہ لیتی
- بھابی سانھ تیرے پچھے دُھروں آیا
- اَنی بھڑومٹھیں اوہ اوہ مُٹھی
- بھابی زُلف گلھاں اُتے پیچ کھاوے
- باراں برساں دی اوڑسی مینہ وٹھا
- سہتی بھابی دے نال پکا مصلحت
- اساں ویاہ آندی کُونج پھاہ آندی
- ہاتھی فوج دا وڈا سنگار ہوندا
- پیہڑھا گھت کے کدی نہ بَہے بُوہے
- عزرائیل بے امر عیار آہا
- نُونہہ لعل جیہی اندر گھتیائی
- نونہاں ہوندیاں خیال جیوں پیکھنے دا
- جائے منجیوں اُٹھ کے کویں تلکے
- ہیر آکھیا بیٹھ کے عُمر ساری
- اڑیو آؤ کھاں بیٹھ کے گل گنیے
- وقت فجر دے اُٹھ سہیلیو نی
- مَتیاں وچ اماہ دی رات گذری
- گنڈھ پھری راتیں وچ کھیڑ یاں دے
- دے دُعائیاں رات مُکا سُٹی
- اِک عشق تے افترے لکھ کرنے
- صبح چلنا کھیت قرار ہویا
- حکم ہیر دا مانو تھوں لیا سہتی
- فوج حُسن دی کھیت وچ کھِنڈ پئی
- دند مِیٹ گھسیٹ ایہہ ہڈ گوڈے
- ہیر میٹ کے دند پے رہی بے
- کھڑ کے سانگھروں واہراں کانگ کیتی
- سَد مَاندری کھیڑ یاں بہت آندے
- درد ہورتے داروڑ ا ہور کر دے
- سہتی آکھیا فرق نہ پوے ماسہ
- کھیڑ یاں آکھیا سیدے نُوں گھل دیچیئے
- اَجو آکھیا سیدیا جاہ بھائی
- سیدا وَٹ بُکل بَدھی پچاڑ کی
- تقدیر نُوں موڑ نا بھلا ناہیں
- ہتھ بنھ نیویں دھون گھاہ مُونہہ
- چُپ ہو جو گی سہج نال بولے
- سیدا آکھدا روندڑ ی پئی ڈولی
- جو گی کِیل کیتی پڑ ی وِچ چونکے
- کھیڑ ے نِشادتی اَگے جو گیڑ ے دے
- جو گی رکھ کے انکھ تے نال غیرت
- کھیڑ ا کھائیکے مارتے بھج چلیا
- اجو آکھیا لہو انھیر یارو
- سہتی آکھیا بابلا جا آپے
- جائے بنھ کھڑ ا ہتھ پیر اگے
- چھڈ دیس جہان اُجاڑ ملی
- چلیں جو گیا واسطہ رب دائی
- جو گی چلیا رُوح دی کلا ہلی
- بھلا ہویا بھیناں ہیر بچی
- کُڑ یاں آکھیا آن کے ہیر تائیں
- جو گی آکھیا پھرے نہ مرد عورت
- سہتی کُڑ ی نُوں سَد کے سونپیو نیں
- ادھی رات رانجھے پیر یاد کیتے
- نکل کوٹھیوں تُرن نُوں تیار ہویا
- رانجھے ہتَھ اُٹھا دُعا منگی
- ڈاچی شاہ مراد دی آن رنگی
- سہتی لئی مُراد تے ہیر رانجھے
- اِک جاہن بھَنے بہت نال خوشیاں
- پہلی ملی مُراد نُوں جا واہر
- دوئیاں واہراں رانجھے نُوں آن ملیاں
- ہیر آکھیا سُتے سو سبَھ مُٹھے
- ہا ہا مُٹھی مَت نہ لئیا دِتی
- او کو کیتا ئے کُوک رانجھے
- پلُو پھیر کے رانجھے فریاد کیتی
- راجے حکم کیتا چڑ ھی فوج بانکی
- کھیڑ ے راجے دے آن حضور کیتے
- کھیڑ یاں جوڑ کے ہتھ فریاد کیتی
- رانجھے آکھیا سوہنی رَن ڈٹھی
- راجے آکھیا تُساں تقصیر کیتی
- جدوں شرع دے آن کے رجوع ہوئے
- راجا آکھدا پچھو کھاں ایہہ چھاپا
- کتھوں آیا کال وچ بھُکھ مردا
- قاضی آکھیا بول فقیر میاں
- قاضی کھوہ دِتی ہیر کھیڑ یاں نُوں
- ہیر کھوہ کھیڑ ے چلے وا ہو واہی
- رانجھا آکھدا جا کیہ ویکھدی ہیں
- ہر وقت جے فضل دا مینہ وسے
- ہیر نال فراق دے آہ ماری
- ربا اوہ پائیں قہر شہر اُتے
- رانجھے ہتھ اُٹھا دُعا منگی
- جویں اند تے قہر دی نظر کر کے
- لگی اگ چوطرف جاں شہر سارے
- ہیر کھوہ کے رانجھے دے ہتھ دِتی
- لیکے چلیا اپنے دیس تائیں
- رناں دیس پہاڑ دی ٹھیکری دیاں
- تھارو سسرو کون کیہ مات پترو
- را ہے راہ جاں سیالاں دی جُوہ آئی
- ماہیاں آکھیا جاء کے وچ سیالاں
- بھائیاں جائی کے ہیر نُوں گھریں آندا
- رانجھے جائی کے گھرے آرام کیتا
- سیالاں بیٹھ کے سَتھ وچار کیتی
- ہیر جان بحق تسلیم ہوئی
- رانجھے وانگ فرہاد دے آہ کڈھی
- کئی بول گئے شاخ عمر دی
- سن یاراں سے اسیاں بنی ہجرت
- کھرل ہانس دا ملک مشہور ملکا
- افسوس مینوں اپنی ناقصی دا
- ختم رب دے کرم دے نال ہوئی
- بخش لِکھنے والیاں جُملیاں نُوں
- ہیر رُوح تے چاک قلبوت جانو
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |